De Japanse wetenschapper Hiroshi Arakawa heeft zich de laatste tijd sterk verdiept in de vaccins en het recombinante mRNA. Hiroshi Arakawa is in 1991 afgestudeerd aan de Faculteit Wetenschappen van de Universiteit van Kyoto en behaalde in 1996 een Ph.D. in Science aan de Universiteit van Kyoto (Moleculaire Biologie, Immunologie). Na te hebben gewerkt aan het Basel Institute for Immunology (Basel), het Heinrich Pette Institute (Hamburg), het Helmholtz Institute (München) en het Max Planck Institute (München), trad hij in dienst bij het Institute for Molecular Oncology (Milaan).
N.B.: Op zijn website kunt u overigens meer literatuur en informatie vinden over covid en mRNA-vaccins, zie bijvoorbeeld zijn artikel “Migratie naar placenta van het spike-eiwit en het mRNA van het corona-vaccin” (wel even in uw Edge- of Chrome-browser de vertaalfunctie inschakelen).
In zijn artikel “Zweetklier-spike-eiwit en mRNA post-vaccin huidziekte: uit een artikel gepubliceerd in Japanese Journal of Dematology” bespreekt Hiroshi Arakawa onderstaande de studie van Sano et al., gepubliceerd in het Japanse Journal of Dermatology van The Japanese Dermatological Association d.d. 1 april 2024:
SARS-CoV-2 spike protein found in the acrosyringium and eccrine gland of repetitive miliaria-like lesions in a woman following mRNA vaccination
Shigetoshi Sano, Mayuko Yamamoto, Reiko Kamijima, Hozumi Sano. Corresponding author: Sano.derma@kochi-u.ac.jp
Hiroshi Arakawa's commentaar:
“Zweetklieren zijn klieren in de huid die zweet afscheiden, en er zijn twee soorten zweetklieren: eccriene klieren en apocriene klieren. Apocriene klieren hebben openingen in de poriën en het zweet dat door de apocriene klieren wordt geproduceerd, bevat veel lipiden en eiwitten. Het hele lichaam van de meeste zoogdieren, inclusief primaten, is feitelijk bedekt met lichaamshaar, en aan dit lichaamshaar zijn apocriene klieren bevestigd. Aan de andere kant worden bij mensen eccriene klieren door de huid verspreid. De functie van eccriene klieren is het verdampen van zweet en het verlagen van de lichaamstemperatuur. De ontwikkeling van eccriene klieren is een onderscheidend kenmerk van mensen onder zoogdieren.
Figuur 1
Figuur 1 is mijn tekening. Er wordt gedacht dat één van de redenen waarom mensen lichaamshaar verloren tijdens het evolutionaire proces, het verwerven van het vermogen was om te zweten om de lichaamstemperatuur te reguleren. In feite zijn dieren die een zweetsysteem gebruiken om hun lichaamstemperatuur te verlagen uiterst zeldzaam, en mensen en paarden zijn de enige zoogdieren die dit mechanisme gebruiken om hun lichaamstemperatuur te verlagen en oververhitting te voorkomen. Dit is één van de speciale vermogens van de mens, en de mens is in wezen één van de beste lange-afstandlopers onder de ‘zoogdieren’.
Sinds het begin van de massale vaccinatie van coronavirusvaccins zijn er veel gevallen van ‘post-mRNA-vaccin-dermatosen (PVD)’ gemeld, waaronder gelokaliseerde laesies op de injectieplaats, verergering van bestaande huidaandoeningen en huidziekten die verband houden met immuun-gecompromitteerde aandoeningen zoals herpesinfecties. Prof. dr. Eki Sano en zijn onderzoeksgroep hebben eerder een artikel gepubliceerd over de detectie van spike-eiwitten afkomstig van coronavirusvaccin in PVD-gevallen, maar deze studie is niet alleen belangrijk voor de relatie tussen spike-eiwitten en huidziekten, maar ook voor implicaties voor het mechanisme van het zogenaamde ‘shedding’-fenomeen in coronavirusvaccins.
Sano et al. hebben het SARS-CoV-2 spike-eiwit aangetoond in acrosyringium en eccriene klieren van terugkerende zweet uitslag-achtige laesies bij vrouwen na mRNA vaccinatie:
Figuur 2
Een 53-jarige vrouw presenteerde zich met asymptomatische kleine blaasjes op haar armen en benen en roodachtige papels op haar ledematen na ontvangst van de derde dosis van het Pfizer Corona-vaccin (Figuur 2, links, midden). De ziekte duurde 15 maanden, gedurende welke tijd de laesies de één na de ander verschenen, waarbij sommige kleine zweren ontwikkelden. Hoewel het uiteindelijk vanzelf genas, bleef er een bruine verkleuring op de huid achter (Figuur 2, rechts).
Figuur 3
Omdat de blaasjes verbonden waren met zweetkanalen (Figuur 3), wordt aangenomen dat de blaren veroorzaakt worden door zweet.